ağrı

is.

1. Duyğu sinirlərinin qıcıqlanması nəticəsində bədənin hər hansı bir yerində hiss edilən əziyyət, əzab; sancı, sızı; acı. Diş ağrısı. Baş ağrısı. – Birdən Sabir doğruldu, bədənində şiddətli bir ağrı hiss edərək üz-gözünü turşutdu. M. Hüs.. Məsum kişinin . . başına bərk bir ağrı sıçradı, qaşları düyüldü. . M. C..

2. məc. Kədər, qəm, qüssə, dərd, ələm, iztirab hissi. Səni balam kimi bağrıma basdım; Sənin hər ağrına mən qulaq asdım. S. V..

3. məc. İnciklik, narazılıq.

◊ Ağrı çəkmək – hamilə qadınlarda: doğmağa yaxın bərk sancı və əziyyət çəkmək. Torpağa ona görə «ana torpaq» deyirlər ki, o da ana kimi hamilə olur, ağrı çəkir, doğur, o da ana məhəbbətlidir, ana səxavətlidir, övladcanlıdır. İ. Məlikzadə. // Məc. mənada. Gecə boylu bir qadındır. . . ağrı çəkərək; Xoşüzlü bir uşaq kimi doğur səhəri. S. V.. Xərabəlik anası ağrı çəkib, şər doğur; Xeyir oyanmır hələ, bu da bir inqilabdır. Şəhriyar. Ağrı tutmaq – 1) ağrı başlamaq; 2) hamilə qadınlarda və ya heyvanlarda: doğmağa yaxın bərk ağrı və sancı başlamaq. Ağrım ürəyinə – qarğış və nifrin bildirən ifadə. <Bədircahan:> Ağrım xanın ürəyinə, xan gələndə dünya qopmayacaqdır ki. . N. V.. Ağrın mənə gəlsin – bax ağrın(ı) alım (ağrın ürəyimə). Ağrın(ı) alım (ağrın ürəyimə) – birinə mehribançılıqla xitab, müraciət və ya oxşayıb əzizləmə zamanı işlənən ifadədir. Ağrın alım, mənim bağrım çatdadı; Arzum bu dağdaşı qatıb qatdadı. . Şəhriyar. <Qızyetər:> Sizciyəz sağ olun, ay ağrın alım; Bircə Xanlarımdır dövlətim, malım. S. V..